کتاب

مروری بر کتاب پیامبران جدید سرمایه

۰۱ اردیبهشت ۱۳۹۸۱۷ اسفند ۱۳۹۸

«همه ما قصه‌گو هستیم». نیکول اشاف، مدرس جامعه‌شناسی دانشگاه بوستون، این جمله را می‌گوید و کتاب خود را آغاز می‌کند. قصه‌های بزرگ، با مهیاکردن ابزار و امکانات، نظم اجتماعی را باز تولید می‌کنند. بخش اعظمی از جامعه باید به صورت فعالانه به یک داستان سرمایه‌داری- باور داشته باشند تا آن داستان بتواند زنده بماند و رونق بگیرد، هر داستانی پیامبری دارد، پیامبران داستان سرمایه‌داری نیز کسانی هستند که انباشت ثروت می‌کنند و برای بهتر ساختن زندگی مردم و مشکلات اجتماعی راه‌حل‌های کاربردی ارائه می‌دهند و تلاشی بدون دستمزد دارند.ادامه »مروری بر کتاب پیامبران جدید سرمایه

چند نکته درمورد میانه‌روی با نگاهی به کتاب اعتقاد بدون تعصب پیتر برگر

۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۷۱۸ اسفند ۱۳۹۸

با گسترش پدیده دین گرایی در غرب دو واژه «نسبی‌گرایی» و «بنیادگرایی» به‌شدت سر زبان‌ها آمدند، نسبی گرایی داعیه‌دار تسامح با مهاجرین، ادیان و فرهنگ‌های گوناگون بود و از طرف مؤمنین و اقلیت‌های فرهنگی نیز مدافع تقلیل دستورهای دینی و فرهنگی به موازین جامعه میزبان؛ بنیادگرایی نیز در هر دو سو بر آتش مخالفت می‌دمید و خواستار حفظ ارزش‌ها و مؤکد بر مشروعیت انحصاری بود. اما در این فرصت می‌خواهیم در مورد میانه‌روی صحبت کنیم، میانه‌روی در یک کلام، از نسبی‌گرایی و مطلق‌گرایی پرهیز می‌کند؛ امری که امروز نیازمند آن هستیم.ادامه »چند نکته درمورد میانه‌روی با نگاهی به کتاب اعتقاد بدون تعصب پیتر برگر

تأملاتی درباره اخلاقی زیستن با نگاهی به کتاب فلسفه اخلاق جیمز ریچلز

۲۷ مهر ۱۳۹۶۲۷ مهر ۱۳۹۶

مسئله اخلاق از آنجا که دقیقاً دست می‌گذارد در منفعت شخصی آدم و دست و پای آدم را در شرایطی می‌بندد که آدمی میان سود شخصی‌اش و حالا التزام به دستوراتی که روشن نیست از کجا آمده‌اند گیر کرده؛ حائز اهمیت است و دوباره ازآنجاکه دست و پای آدم را می‌بندد تعارض بزرگی با هویت انسان که آزادی جز جدایی ناپذیر تعریف آن است ایجاد می‌کند. ازاین‌رو پرداختن به اخلاق و فلسفه اخلاق شاید از نخستین گام‌های «فلسفی زیستن» است، آن چیزی که سقراط پیش از سر کشیدن جام شوکران، از ملازمانش خواهش کرد.ادامه »تأملاتی درباره اخلاقی زیستن با نگاهی به کتاب فلسفه اخلاق جیمز ریچلز

از دو که حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم؟

۲۲ خرداد ۱۳۹۶۲۴ خرداد ۱۳۹۶

بعضی موقع ها نمی‌دانم درباره یک سری از موضوعات چه بگویم، عجیب نیست؟ برای منی که به یاد ندارم در پاسخی مانده باشم و یا کلماتی هرچند نامناسب برای بیان منظورم نیابم. الان یکی از همان وقت‌هاست،‌ کتاب عجیبی را به پایان برده‌ام و نمی‌دانم درباره‌اش چه بگویم (الان سوالی پیش آمد که چرا باید اصلاً چیزی درباره آن بگویم؟)، و این شاید ناشی از حس عجیبی و ناشناخته‌ای است که تا کنون بدین‌صورت تجربه‌اش نکرده‌ام، آری، به همین دلیل است،‌ تا کنون چنین نوشته -علی‌الظاهر- صادقانه‌ای درباره خویشتن نخوانده‌ بودم.ادامه »از دو که حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم؟

فراغت‌نامه: از نوزده سالگی، نوشته‌هایم را این‌جا منتشر می‌کنم. قابل حدس است که چقدر احتمال دارد در نوشته‌های قدیمی،‌ یا حتی نوشته‌های تازه‌تر، خام‌اندیش و ساده‌انگارانه نگاه کرده باشم و یا قابل‌پذیرش است که باورهایم با یک سیر تطوری مواجه شده باشند. اما تلاش می‌کنم نوشته‌ای را از گذشته حذف یا ویرایش نکنم، تا این سیر تطور هم برای خودم واضح باشد و هم خواننده مسیری که آمده‌ام را بهتر بشناسد. دیگر این‌که، تلاش می‌کنم منشأ ایده‌ها را بنویسم،‌ اما شاید آن‌چنان موفق نباشم. در انتها نیز، هرگونه کپی‌برداری با/بی ارجاع توصیه می‌شود.